اربعین 95

صبح باران می بارید و من آماده حرکت به سمت قبور شدم .. خواندن زیارت عاشورا کنار قبور در زیر بارانِ صبحگاهی چقدر برایم لذت بخش بود ... با صدای بلند یک پیمان دیگر با او بستم:

"یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اِنّى سِـــلْمٌ لِمَنْ ســالَمَكُمْ وَ حَــرْبٌ لِمَنْ حــارَبَكُمْ اِلى یَوْمِ الْقِــیمَةِ "

 

مسیرم را بعد آن زیارت عاشورايِ دل چسب, به سمت چند عزیز دیگر کج کردم. مگر میشود تا اینجا آمدُ با کتابِ یک عاشقانه ی آرامش , حظ ها برد و آنوقت کنار نادر ابراهیمی ننشست و فاتحه ای برایش نخواند؟!!

عشق, دلِ مضطرب نمی خواهد. قرار بگیر , محبوب آذریِ من! آرام بگیر !

عشق, یعنی پویشِ نابِ دائمی. به سراغِ خستگانِ روح نمی آید. خسته دل نباش, محبوب آذری من!

       

فریدون مشیری شاعری بود که امروز هم ساعتی را کنارش گذراندم .. با آن شعر زیبای روی سنگ قبرش.

                                       سفر تن را تا خاک تماشا کردی
                                      سفر جان را از خاک به افلاک ببین
                                                گر مرا میجویی
                                               سبزه ها را دریاب
                                               با درختان بنشین

سیمین عزیزم؛ هنوز به یاد دارم صبحی که خبر در گذشتت را شنیدم. سخت گریستم در غم از دست دادنت و تاسف از اینکه انقدر در خواندن کتاب " سووشون " تعلل کرده بودم.

بانوی عزیز ؛ چقدر مزارت ساده و بی ریاست . کنارت که نشستم از این همه سادگی در مزارت دلم گرفت .. اما خیلی زود  یاد مادرم , مادر سادات , دلم را آرام کرد .. او که قبرش نامعلوم اما بزرگیش بی همتاست ....

بواقع مگر سنگ قبرها نماد اهمیت و بزرگی افرادند ؟! روحتان شاد

دفترچه یادداشت ری را...