هوای حوصله ام ابریست ....

* امروز هردویشان مرا که می بینند به تمسخر شروع به سینه زدن میکنن , و با جمله ی "سردارتان هم که رفت" لبخندشان را بدرقه ام کردند ...

آخ , بابا !

دنیا چه بی رحم است ....

و زبانی که زخم می زند از دشنه تیزتر است.

و من گریه ام میگیرد ,

و هنوز حالم سر جایش نیامده ...

لعنتی ها ؛ حواستان نیست که مرزهای ما برای ورود همکیشان تو , با کدام فرمان باز شد؟

فراموش کرده اید که بعد از آن فرمان , سپاه مکلف به همکاری با شما مهاجرین شد ؟

امنیتِ کشور من برای تو نان داشت , نداشت؟

* جشن های خیابانیِ سال نو در گوشه و کنار شهر هنوز بر پاست , و مردمی که سرگرم شادی و پایکوبی اند

من باز گریه ام میگیرد ,

دنیا به طرز فاجعه باری بی رحم است بابا ...

من هنوز حالم سر جایش نیامده ....

چرا سهم مردمِ من , چیزهای دیگری ست ؟