دفترچه یادداشت ری را

شبهای جمعه و یکشنبه , برنامه ی من مثنوی تو را خواندن است . حضرت دوست چه بی منت به من می آموزی روش بهتر زیستن را . تو به من آموختی که شادمانیِ حقیقی از آزادگی بر می خیزد و آزادگی یعنی دل کندن از تعلقاتی که به آن آویزان شده ایم. اینهمه ارتباطاتِ بی جهت , رفت و آمدهای بی خودی , وسایل زندگی اضافی , قبول دعوتهای نابه جا , زیر بار منت رفتن ها و خریدهای نادرست ... هر کدام تعلقاتی هستند که بخشی از روح و ذهن ما را اشغال میکنند. پس به هر چیزی که دل خواهی سپُرد .. از تو چیزی در نهان خواهد بُرد  و باز تو راه را نشان میدهی در بخشش. " آدمی که اهل گذشت نباشد روی شادی در این عالم را نمی بیند. " این درس دیگریس,مولانا ...ادامه مطلب